جاروبرقی یا کف شور برقی دستگاهی است که خلا جزئی ایجاد می کند و برای مکیدن گرد و غبار و خاک مورد استفاده قرار می گیرد. از پمپ هوا برای ایجاد خلا استفاده می کند و برای تمیز کردن کف استفاده می شود، اما می تواند سطوح دیگر را نیز تمیز کند. آنچه جاروبرقی به خود جذب می کند در کیسه گرد و غبار یا سیکلون جمع آوری شده و بعداً دور ریخته می شود. اگر به تاریخچه جاروبرقی صنعتی نگاهی بیندازیم، متوجه می شویم که تا به امروز اندازه ها و مدل های زیادی از جاروبرقی طراحی و ساخته شده‌ا‌ند، از انواع جاروبرقی دستی که از باتری تغذیه می کنند تا مدل های جاروبرقی صنعتی که می توانند چند صد لیتر گرد و غبار را جمع کنند؛ تا جاروبرقی هایی به اندازه یک کامیون برای تمیز کردن نشت های بزرگ و جمع آوری خاک آلوده استفاده می شود.

مختصر تاریخچه جاروبرقی صنعتی و خانگی

جارو‌برقی یک ماشین مدرن نیست (شروع کار آن از قرن ۱۹ آغاز شده است) و برای تبدیل شدن به بخشی از هر خانه به ۱۰۰ سال زمان نیاز داشت، اما امروزه با وجود این ماشین آلات نظافت صنعتی، زندگی ما از سلامت بیشتری برخوردار است. در این مقاله نگاهی میندازیم به تاریخچه جاروبرقی صنعتی و خانگی و روند توسعه آن ها از گذشته تا به امروز.

مخترعین جاروبرقی

افرادی که جاروبرقی را به آنچه امروزه داریم توسعه داده اند، دارای پیشینه های متفاوتی بوده اند. برخی از آنها مهندسین معمولی و برخی سرایدار بودند، اما این امر آنها را از یک مخترع عالی بودن باز نمی داشت. با توجه به تاریخچه جاروبرقی آب جمع کن صنعتی و خانگی، ما انواع مختلفی از جاروبرقی ها را در طول تاریخ داشته‌ایم. همه آنها بر روی اصول مشابهی کار کرده ند، اما در طول زمان سازندگان از زوایای مختلف به آنها پرداختند تا مشکلات مهمی نظیر عملکرد، سر و صدا و مسائل مربوط به سلامت را حل کنند.

تاریخچه جاروبرقی

اولین وسیله مکانیکی برای نظافت کف، “جارو فرش” بود که توسط دانیل هس در سال ۱۸۶۰ اختراع شد. دارای برس و سیستم دمنده چرخشی بود که مکش ایجاد می کرد. پس از آن، در سال ۱۸۶۹، ایوز دبلیو مک گاف”Whirlwind” را اختراع کرد که دارای فن با کمربند بود و با دست کار می کرد. جان اس. تورمن در سال ۱۸۹۸ جاروبرقی بنزینی بسیار بزرگی را اختراع کرد که باید به وسیله اسب کشیده می شد و خلا ایجاد نمی کرد، اما هوا را می دمید و اینگونه محیط را تمیز می کرد.

در تاریخچه جاروبرقی صنعتی و خانگی اولین جارو برقی که از همان اصولی که امروزه استفاده می کنیم استفاده کرد، توسط هوبرت سیسیل بوث از انگلستان در سال ۱۹۰۱ اختراع شد. هوبرت بوث از ماشین تورمن که در تالار موزیک امپایر در لندن به نمایش گذاشته شد الهام گرفته بود. ایده خود را بلافاصله و به سرعت امتحان کرد. او یک دستمال روی صندلی یک رستوران گذاشت، دهانش را روی دستمال گذاشت و هوا را مکید. وقتی دید چقدر گرد و غبار روی دستمال جمع شده است، فهمید که ایده او درست و شایسته تحقق بخشیدن است. جاروبرقی او دارای موتور احتراق داخلی بود که از یک پمپ پیستونی استفاده می کرد و هوا را از طریق فیلتر پارچه ای بیرون می کشید. کل ماشین توسط اسب کشیده شد و مردم آن را “بیلی پافینگ” نامیدند. دستگاه بزرگی بود و نمی توانست وارد ساختمان شود و فقط لوله های آن از پنجره ها وارد می شد. در مدل بعدی که ساخت، وی از برق استفاده کرد اما بسیار بزرگ بود و برای صاحبان خانه مناسب نبود، بنابراین از آن به عنوان خدمات نظافت استفاده می کرد و یا در خود ساختمان نصب می شد.

والتر گریفیتس در سال ۱۹۰۵ اولین دستگاه نظافتی را که از خلاء استفاده می کرد و قابل حمل بود طراحی کرد. این دستگاه از دمنده برای جمع آوری گرد و غبار و لوله انعطاف پذیر استفاده کرد. جیمز بی کربی دستگاه جاروبرقی را در سال ۱۹۰۶ اختراع کرد ، به نام “طوفان خانگی” ، که از آب برای جداسازی خاک به جای فیلتر استفاده می کرد. در تاریخچه جاروبرقی صنعتی می خوانیم که اولین جاروبرقی قابل حمل که دارای موتور بود، حاصل کار جیمز موری اسپنگلر، سرایدار کانتون بود. اوهایو، که آن را در سال ۱۹۰۷ اختراع کرد. این دستگاه دارای یک برس دوار، فن برقی، یک جعبه و یک کیسه برای گرد و غبار بود (که جیمز برای آن از یکی از بالش های همسرش استفاده کرد). او پولی برای شروع تولید ایده خود نداشت و حق ثبت اختراع را به ویلیام هنری هوور در سال ۱۹۰۸ فروخت. هوور جاروبرقی را با قرار دادن آن در یک جعبه فولادی و طراحی اتصالات شیلنگ دوباره طراحی کرد. بعداً کیسه های فیلتر دفع را اضافه کرد و اولین جاروبرقی عمودی را در سال ۱۹۲۶ طراحی کرد.

جاروبرقی در ابتدا لوکس بود اما پس از جنگ جهانی دوم طبقه متوسط می توانستند از عهده خرید آن برآیند و به آرامی به بخشی از بسیاری از خانواده ها تبدیل شد. امروزه انواع مختلفی از جاروبرقی صنعتی و خانگی داریم. برخی از فیلترها استفاده می کنند در حالی که برخی دیگر گرد و غبار را از طریق جداسازی چرخه ای جمع آوری می کنند. برخی از جاروبرقی صنعتی هستند که حتی می توانند مایعات را نیز جمع آوری کنند که به جاروبرقی آب و خاک شناخته می شوند. انواع بزرگتری با قدرت بیشتر و جاروبرقی های کوچک و دستی وجود دارد که از باتری تغذیه می کنند. اکثر آنها دستی هستند، اما مواردی وجود دارند که قدرت حرکت دادن خود را دارند یا حتی روباتیک هستند.

بخوانید: دلایل استفاده از جاروبرقی صنعتی

تاریخچه جاروبرقی صنعتی در ایران

از اولین سال های ورود جاروبرقی صنعتی به ایران حدود ۳۰ سال می گذرد و اولین جاروبرقی های وارداتی به کشور، جارو برقی های الکترولوکس بودند. تاریخچه جاروبرقی صنعتی ایرانی که در داخل ایران ساخته و تولید شدند از مدل خارجی بود که آن زمان با نام مارکس شناخته می شد. تولید اولین جارو برقی های داخلی در آن زمان با استقبال زیادی رو به رو نشد. می توان گفت تولید جاروبرقی صنعتی در آن موقع ها کاری بسیار بزرگ بود و ریسک زیادی را متحمل بود. زیرا در بیشتر مراکز صنعتی، کارخانه ها و ادارات از شیوه های نظافت سنتی استفاده می کردند و هنوز استفاده از تجهیزات نظافت صنعتی مانند جاروبرقی صنعتی ، زمین شوی صنعتی و واترجت صنعتی مرسوم نبود.